“Hoe gaat het met jou? Ja? Heb je zin om af te spreken? Even buiten wandelen?
Gezellig!”

Ja, ik snap het. Je wilt naar buiten gaan. Al dan niet afsprekend met… (vul naam/namen in).
Het is lekker weer. Of iemand is jarig. Je mist iemand. Je mist het normale leven. Of iets.

Stel jezelf deze vragen:

1. Is jouw reden écht een reden om te zeggen: ja, dit moet? Dit kan niet anders?
2. Is dit een reden om te riskeren dat ik door anderen besmet kan worden?
3. Is dit een reden om te riskeren dat vele anderen mogelijk besmet raken?

Je denkt een reden te hebben, je vindt dat dit een goede, terechte reden is.
Ervan uitgaand dat je tenminste één echte reden hebt om de deur uit te gaan en om hiervoor met een ander/met anderen af te spreken, dan heb ik de volgende vragen voor je.

4. Wat is de uitkomst van een JA op al die eerste drie vragen?
Je voelt/denkt:
Het risico met resultaat:
Na een hele tijd denk/voel je je:

Ik vul ze vast voor je in.
Je voelt/denkt: blij, okay dat je toch afspreekt, schijt aan, valt allemaal vast mee, het zal mij niet raken
Risico: misschien ben je al besmet of je raakt wel besmet. Drie anderen raken besmet door jou. Mogelijk raken ook weer 3 mensen per besmet persoon besmet. En dan weer 3 per besmet persoon. enz. Binnen no time zijn er tig duizenden ziek en zullen er te weinig ziekenbedden en  medische benodigdheden beschikbaar zijn
Na een hele tijd: schuldgevoelens, frustraties, verdriet. Had het minder groot, minder erg kunnen zijn als ik niet persé naar buiten moest? Als ik niet persé géén zin had om op afstand te blijven van anderen en zoveel mogelijk thuis te blijven?

5. Wat is de uitkomst van een NEE op al die vragen?
Je voelt/denkt:
Het risico met resultaat:
Na een hele tijd denk/voel je je:

Ik vul ze vast voor je in:
Je voelt/denkt: teleurgesteld, gefrustreerd, verdrietig, rebels. Je wilt naar buiten, je moet naar buiten. Het zal toch wel meevallen? Ik zie of hoor niemand niezen.
Risico: misschien ben je al besmet of je raakt wel besmet. Er kan een ander besmet raken. Mogelijk besmet die ander ook weer een ander. Het blijft erg dat dit gebeurt. Gelukkig is er genoeg ruimte en zijn er genoeg medische benodigdheden om jou en andere besmette en zieke mensen te helpen.
Na een hele tijd: opgelucht zijn, dankbaar zijn. Het leven nóg meer waarderen. Blij zijn dat je de maatregelen hebt gerespecteerd.

Er zullen ongetwijfeld redenen zijn waarbij je denkt: dit is toch echt een geldige reden. Dan vraag ik je alsnog om die eerste paar vragen te beantwoorden:

Dus ik kom weer terug op die eerste drie vragen:
1. Is jouw reden écht een reden om te zeggen: ja, dit moet? Dit kan niet anders?
2. Is dit een reden om te riskeren dat ik door anderen besmet kan worden?
3. Is dit een reden om te riskeren dat vele anderen mogelijk besmet raken?

Al heb je ergens één NEE op geantwoord, doe het dan niet.
Al heb je ergens een JA op geantwoord, dan heb ik nóg een vraag voor je:
3b. Als het er dan op aankomt, heb jij dan een Corona test en een IC bed verdiend? Of anderen die waarschijnlijk via jou besmet zijn geraakt?

Er zijn uitzonderlijke situaties, zoals de mensen die op sterven liggen.
Buiten die uitzonderlijke situaties om, bedenk dit.
Daar waar het mogelijk tóch anders kan of zal moeten: we zitten in een situatie, met z’n ALLEN in een situatie die boven ons uitstijgt.
Je hebt niet alleen maar met jezelf en je kids en eventuele zieke partner of ouder te maken.
Maar ook met de mensen om je heen.
En met de mensen verderop.
En de mensen van nog veel verder weg.

Wanneer je niet weet of je besmet bent, maar wel weet (wist je dat niet, dan weer je dat VANAF NU WEL) dat je toch écht anderen kan besmetten?
Grijp dan weer terug naar die vragen en beantwoord ze. Eerlijk.

Er zijn vast mensen die dit overdreven vinden. Bijvoorbeeld wanneer je tóch graag naar zo’n mooi park gaat omdat er zo’n heerlijk gewaardeerd zonnetje schijnt. Of omdat een neefje of nichtje jarig is.
Maar ik heb liever dat je me stom vindt, uitlacht, belachelijk maakt om wat voor reden dan ook. Als je maar die keuze maakt waarmee je zo min mogelijk andere mensen raakt. Letterlijk en figuurlijk. En dus toch niet of niet meer naar zo’n mooi park gaat. Of een verjaardag viert. Of een…
Zodat je later alle kans hebt om nog vele jaren te genieten van alles wat je NU mist.
En dat alle mensen die je niet meer hebt aangeraakt, letterlijk en figuurlijk, ook een zo groot mogelijke kans hebben nog tientallen jaren te kunnen leven.

Je ziet van die berichten: houd je je niet aan de regels, dan besmet je drie mensen.
Houd je je wel aan de regels, dan besmet je 1 komma nog wat mensen.
Heel veel berichten kloppen niet of zijn een halve, vage waarheid.
Check het RVIM voor het echte nieuws. En houd die afstand.

Laten we er voor elkaar zijn en iets betekenisvol zijn en doen voor de ander.
Laten we NU en morgen en de dagen daarna van alles làten, zodat we dat ná dit Corona tijdperk weer volop kunnen doen.
Geniet in de tussentijd van wat wél kan zonder anderen mogelijk te raken en houd de afstand en hygiëne regels aan.
Dat kan jij. Dat mag jij, dat moet jij doen.
Doe het niet alleen voor anderen. Doe het ook voor jezelf.

PS. Gratis afbeelding van Pixabay, bewerkt.
Image by mdelbridge from Pixabay